WMO می‌گوید که گرما احتمالاً در 5 سال آینده به سطح بالایی خواهد رسید

پیش‌بینی‌کنندگان در سازمان جهانی هواشناسی روز چهارشنبه اعلام کردند دمای جهانی احتمالاً طی پنج سال آینده به بالاترین حد خود می‌رسد که ناشی از گرم شدن ناشی از انسان و الگوی آب و هوایی موسوم به ال نینو است.

رکورد گرم ترین سال زمین در سال 2016 به ثبت رسیده است. به گفته پیش بینی گران، 98 درصد احتمال وجود دارد که حداقل یکی از پنج سال آینده از آن فراتر رود، در حالی که میانگین سال های 2023 تا 27 تقریباً به طور قطع گرم ترین سال برای یک سال خواهد بود. دوره پنج ساله ای که تاکنون ثبت شده است.

پتری تالاس، دبیر کل سازمان هواشناسی گفت: «این پیامدهای گسترده ای برای سلامت، امنیت غذایی، مدیریت آب و محیط زیست خواهد داشت. ما باید آماده باشیم.»

دانشمندان می گویند حتی افزایش اندک گرمایش می تواند خطرات ناشی از امواج گرما، آتش سوزی های جنگلی، خشکسالی و سایر بلایای طبیعی را تشدید کند. افزایش دمای جهانی در سال 2021 به موج گرمایی در شمال غربی اقیانوس آرام کمک کرد که رکوردهای محلی را شکست و صدها نفر را کشت.

شرایط ال نینو می تواند با تغییر الگوهای بارندگی جهانی باعث آشفتگی بیشتر شود. سازمان هواشناسی اعلام کرد که انتظار دارد طی پنج سال آینده در مناطقی مانند شمال اروپا و ساحل در جنوب صحرای آفریقا بارندگی تابستانی افزایش یابد و بارندگی در آمازون و بخش‌هایی از استرالیا کاهش یابد.

این سازمان گزارش داد که دو سوم احتمال دارد که یکی از پنج سال آینده 1.5 درجه سانتیگراد یا 2.7 درجه فارنهایت باشد که گرمتر از میانگین قرن 19 باشد.

این بدان معنا نیست که جهان رسماً هدف آرزویی در توافقنامه آب و هوای پاریس مبنی بر حفظ گرمایش جهانی تا 1.5 درجه سانتیگراد را نقض کرده است. هنگامی که دانشمندان در مورد آن هدف دما صحبت می کنند، منظور آنها معمولاً میانگین بلندمدت در طول، مثلاً، دو دهه است تا تأثیر تغییرپذیری طبیعی را ریشه کن کنند.

بسیاری از رهبران جهان بر محدودیت 1.5 درجه اصرار دارند تا خطرات تغییرات آب و هوایی را در سطوح قابل تحمل حفظ کنند. اما کشورها در ایجاد تغییرات عظیم لازم برای دستیابی به این هدف، مانند کاهش شدید انتشار سوخت های فسیلی، آنقدر تاخیر داشته اند که اکنون دانشمندان فکر می کنند جهان احتمالاً در اوایل دهه 2030 از این آستانه فراتر خواهد رفت.

میانگین دمای جهانی در حال حاضر از قرن نوزدهم تقریباً 1.1 درجه سانتیگراد افزایش یافته است، عمدتاً به این دلیل که انسان ها به سوزاندن سوخت های فسیلی و پمپاژ گازهای گرماگیر مانند دی اکسید کربن به جو ادامه می دهند.

اما در حالی که این روند صعودی کلی واضح است، دمای جهانی به دلیل تنوع طبیعی می تواند سال به سال کمی بالا و پایین شود. به عنوان مثال، یک پدیده چرخه ای در اقیانوس آرام، نوسانات ال نینو- جنوبی، با انتقال گرما به داخل و خارج از لایه های عمیق تر اقیانوس، باعث نوسانات سال به سال می شود. دمای سطح زمین در طول سال های لانینو تا حدودی سردتر و در سال های ال نینو تا حدودی گرمتر است.

آخرین رکورد سال گرم، 2016، سال ال نینو بود. در مقابل، شرایط لانینا در بیشتر سه سال گذشته غالب بوده است: در حالی که آنها به طور غیرعادی گرم بوده اند، هنوز اندکی پایین تر از سطح 2016 بوده اند. اکنون، دانشمندان انتظار دارند شرایط ال نینو اواخر تابستان امسال بازگردد. هنگامی که با افزایش پیوسته سطوح گازهای گلخانه ای در جو ترکیب شود، به احتمال زیاد باعث شتاب گرفتن دما به بالاترین حد جدید می شود.