رابرت مولویهیل، پرنده شناس در پرنده ملی در پیتسبورگ گفت: “بله، وجود دارد.” او گفت: “من می دانم که موضع من با برخی از همکارانم در تضاد است، اما گنجشک خانه را مقصر نمی دانم.” آنها در حال حاضر یک گونه کاملاً طبیعی وحشی در آمریکای شمالی هستند و من فکر نمی‌کنم که هیچ پرنده وحشی را فقط به خاطر انجام کارهایی که به طور طبیعی برای زنده ماندن انجام می‌دهد، باید به عنوان آدم بد لقب داد.
مولویهیل گفت از اینکه یک قرن و نیم رقابت لانه منجر به رفتار تدافعی بیشتر در پرندگان آبی نشده بود شگفت زده شد. او پیشنهاد کرد که آنها فقط باید خود را وفق دهند. با این حال، او به من گفت، ما می‌توانیم با قرار دادن جعبه‌های پرنده آبی فقط در جایی که متعلق به آنهاست، کمک کنیم: نه در نزدیکی خانه‌ها، انبارها یا غذای پرندگان، بلکه در علفزارهای باز، که گنجشک‌های خانه هرگز آنها را خانه نمی‌خوانند.
مولویهیل گفت: «فوب‌های شرقی باید دوباره گروه‌بندی شوند و مکان‌های لانه‌سازی امن‌تری پیدا کنند، ترجیحاً مکان‌های جنگلی در نزدیکی نهرها، جایی که به طور طبیعی زاد و ولد می‌کنند.»
او توضیح داد که فوب های شرقی یک گونه اولیه لانه ساز هستند و ممکن است به طور سنتی اولین باروری خود را قبل از رقابت با گنجشک های خانگی که بعداً لانه سازی می کنند، داشته باشند. او گفت: «اما هوای گرم‌تر بهاری باعث می‌شود گنجشک‌های خانگی زودتر لانه کنند و فوب‌های شرقی ممکن است شروع فصلی معمول خود را از دست داده باشند.»
از نظر مولویهیل، کشتن گنجشک‌های خانگی یک واکنش انسانی کاملاً معمولی است. او گفت: “بیایید صادق باشیم.” “اگر پرندگان آبی و فوبی های شرقی دشمنی دارند، آن ما انسان ها هستیم، نه گنجشک های خانگی که به اینجا آورده ایم.”
اول، مولویهیل اشاره کرد، ما می خواستیم گنجشک ها حشرات آفت را کنترل کنند. “آنها این کار را کردند و خود را در خانه ساختند.” او گفت. اکنون، ما آنها را نمی‌خواهیم، زیرا آنها در رقابت با پرندگان دیگری که ما می‌خواهیم خیلی خوب هستند. این درسی است که چرا شما هرگز نمی خواهید یک گونه سازگار را به یک محیط جدید معرفی کنید زیرا به ناچار تعادل اکولوژیکی را به هم می زند و مشکلاتی را ایجاد می کند.
