اریک دشان لرما وقتی نشست تا هزینه‌های جدید روتین خود را از زمان بازگشت آمازون به دفتر در بهار امسال محاسبه کند، موجی از اضطراب را احساس کرد. پارکینگ هست سوخت هست ناهار هست آنها حداقل 200 دلار اضافی در ماه جمع می کنند، همه برای حمایت از سیاستی که او نمی تواند به طور کامل توجیه کند – پس از سه سال که او و هم تیمی هایش کارهای خود را از خانه انجام می دادند.
با این حال، وقتی آقای لرما شنید که برخی از همکارانش در اعتراض به سیاست بازگشت به دفتر، که از کارمندان می‌خواهد حداقل در سه روز در هفته بیایند، یک تجمع اعتراضی ترتیب داده‌اند، در ابتدا در مورد شرکت در آن تردید کرد. از این گذشته، او متوجه می شود که هزاران کارگر آمازون هیچ انعطافی برای کار از خانه ندارند. شغل آنها مستلزم آن است که هر روز به انبارها بروند تا کار مالیاتی را انجام دهند.
آقای لرما، 27 ساله، که دستیار اجرایی در سیاتل است و به شرکت ملحق شده است، گفت: «این واقعاً به من احساس تعارض درونی در مورد اینکه کار از خانه یک لوکس یا یک حق است، به من داد. به طور حرفه ای، در سال 2022. “حقوق و امکانات مختلفی برای نقش من در نظر گرفته شده است.”
با این حال، او در نهایت تصمیم گرفت که احتمالاً به صورت مجازی به آن ملحق خواهد شد. او گفت: «در حالی که کارگران انبار شرایط کاری بسیار سخت تری نسبت به من دارند، من همچنان باید بتوانم این حق را برای خودم به عنوان یک کارمند حفظ کنم.»
هزاران کارمند شرکتی، در سراسر صنایع، که مصمم هستند که نمی‌خواهند به دفتر بازگردند، اکنون با یک تنش مواجه هستند: چگونه خواسته‌های آنها با میلیون‌ها کارگری که شغل‌شان هرگز به آنها اجازه سهولت کار از راه دور را نداده است، چگونه است. ? و آیا حمایت از یک کارمند شرکتی می تواند برای کارگران، از جمله کسانی که در تلاش برای تشکیل اتحادیه هستند، در خارج از حوزه شرکت مفید باشد؟
این تنش به دنبال یک بیماری همه گیر رخ می دهد که شکاف بین کارگران یقه سفید را که می توانستند کار خود را از ایمنی خانه خود انجام دهند و کارگرانی که اغلب نمی توانستند و در معرض خطرات بیشتر کووید هستند، تشدید کرد.
به طور همزمان، کارگران در هر دو حوزه شرکتی و غیرشرکتی شرایط کاری خود را دوباره ارزیابی کرده اند، مشاغل خود را به صورت موجی ترک کرده و خواهان دستمزدهای بالاتر، در میان بازار کار فشرده در مقطعی به نام “اقتصاد کارگری” شده اند. نرخ بیکاری در بهار امسال با افزایش دستمزدها در سطح 3.4 درصد پایین مانده است.
در آمازون، صدها کارمند شرکتی قصد دارند در اعتراض به قانون بازگشت به دفتر شرکت، از جمله موارد دیگر از جمله اخراج و تأثیر شرکت بر آب و هوا، روز چهارشنبه، به مدت یک ساعت در زمان ناهار، کار را ترک کنند. هفته‌ها قبل، کارمندان نارضایتی خود را از سیاست RTO در یک کانال حمایت از راه دور، با بیش از 30000 عضو، در سیستم پیام‌رسانی محل کار Slack ابراز کردند.
این شرکت بیش از 350000 کارمند شرکتی و فناوری در سراسر جهان دارد. بیش از 800 نفر در سیاتل و 1600 نفر در سراسر جهان متعهد شده اند که در این اعتصاب شرکت کنند. برخی از کارمندان، به‌ویژه والدین شاغل، بخشی از ناامیدی خود را به عوارض مالی بازگشت به دفتر، به‌ویژه هزینه و فشارهای مراقبت از کودکان مرتبط می‌کنند.
اکثریت قریب به اتفاق بیش از یک میلیون کارگر آمازون، از جمله کسانی که اتحادیه ای را در انبار استیتن آیلند تشکیل داده اند، در طول همه گیری همه گیر به صورت شخصی کار کرده اند.
اپل، که در آن کارمندان نامه‌های سرگشاده‌ای در اعتراض به کار حضوری صادر کردند و Gap نیز با پویایی مشابهی روبرو شده است. در استارباکس، بیش از 70 کارمند نامبرده، همراه با دیگرانی که ناشناس ماندند، امسال طوماری منتشر کردند و از شرکت خواستند به آنها اجازه دهد تا از راه دور به کار خود ادامه دهند. اعضای اتحادیه به نمایندگی از باریستاهای استارباکس از این کارگران شرکتی حمایت می کنند، حتی اگر اکثر کارمندان آمریکایی که حدود 250000 نفر هستند، از جمله کارکنان بیش از 300 فروشگاه اتحادیه، نمی توانند از خانه کار کنند.
در واقع، بسیاری از کارگران در انبارها و فروشگاه‌ها به سرعت از همکاران شرکتی خود حمایت می‌کنند و خاطرنشان کردند که از دست دادن کارمندان اداری در انعطاف‌پذیری که همه‌گیری ثابت کرد ممکن است چیزی به دست بیاورند.
آنا اورتگا، 23 ساله، که در اینلند امپایر آمازون کارگران یونایتد، گروهی از کارگران انبار فعال است، گفت: “کاری که ما انجام می دهیم در دو زمینه جداگانه است.” ، تقریباً دو سال است. این فقط به ما نشان می دهد که آمازون با کارگران مشکل دارد و به ما گوش می دهد.
خانم اورتگا روزهای خود را با بلند کردن بسته های 50 پوندی می گذراند – کاری که او هرگز نمی توانست از خانه انجام دهد. اما او گفت که از کارگران آمازون که خواستار انعطاف پذیری برای ادامه کار از راه دور بودند حمایت می کند.
خانم اورتگا گفت: “اگر کارمندان شما راضی باشند و بتوانند به طور موثر در خانه کار کنند، من فکر می کنم که می توانند نتایج بهتری به ارمغان بیاورند.”
براد گلاسر، سخنگوی آمازون، گفت که این شرکت به “حقوق کارمندان برای بیان نظرات خود و تجمع مسالمت آمیز” احترام می گذارد، اما از زمانی که کارمندان به دفتر بازگشته اند، متوجه “انرژی، همکاری و ارتباطات بیشتر” شده است.
در استارباکس، اعضای اتحادیه به نمایندگی از کارگران فروشگاه با کارکنان شرکت در Discord و دیگر پلتفرم‌ها مکاتبه کرده و حمایت خود را ارائه کرده‌اند. و هنگامی که کارمندان شرکت درخواست خود را منتشر کردند، از شرکت خواستند که سیاست بازگشت به دفتر خود را تغییر دهد و اجازه برگزاری انتخابات آزاد و عادلانه اتحادیه در سراسر فروشگاه ها را بدهد.
جیک اسکلرو، 34 ساله، یک مهندس نرم افزار در استارباکس که طومار را امضا کرد، از سیاست بازگشت به دفتر ناامید شد زیرا در طول همه گیری همه گیر، خانه ای را در منطقه ای مقرون به صرفه، 30 مایلی از دفتر خریده بود، و فکر می کرد که می تواند باشد. قادر به ادامه کار از راه دور در اوایل کارش، زمانی که در رستوران‌ها کار می‌کرد، سه ساعت در روز رفت و آمد داشت و درخواست‌های فعلی‌اش برای سیاست‌های عادلانه‌تر شرکت را مرتبط با مبارزات باریستاها می‌دانست که خواستار احترام در محل کار هستند.
او گفت: «افرادی که در فروشگاه‌ها کار می‌کنند، وقتی با آنها صحبت می‌کنید، از افراد دیگر نمی‌خواهند که شخصاً کار کنند. فقط به این دلیل که همه نمی توانند آن را انجام دهند. این برای من شبیه یک وضعیت چشم در برابر چشم است: شما به کسی کمک نمی کنید – فقط به همه صدمه می زنید.
استارباکس پیشنهاد کرده است که خط مشی آن، که 3750 کارگر شرکتی خود را ملزم به حضور در سه روز در هفته می‌کند، شامل یک عنصر برابری برای کارمندان یا «شریک‌ها» است، زیرا «بسیاری از شرکا امتیاز کار از راه دور را نداشتند». اما برخی از اعضای اتحادیه این منطق را رد کرده اند.
از نظر سارا پاپین، 32 ساله، سرپرست شیفت استارباکس در سیاتل، آنچه کارکنان شرکت درخواست می‌کنند، مستقیماً به خواسته‌های کارکنان فروشگاه، مانند افزایش حفاظت از ایمنی کووید، مرتبط است.
او گفت: “حتی مشاغلی که ممکن است به عنوان مشاغل رویایی فکر کنید، می توانند مورد سوء استفاده قرار گیرند.” من فکر می‌کنم این درک رو به رشدی وجود دارد که همه ما کارگر هستیم.»
اما این حس همبستگی احساس گناهی را که برخی از کارمندان اداری احساس می‌کنند وقتی می‌خواهند آزادی یک روز کاری را در اتاق نشیمن خود حفظ کنند، از بین نمی‌برد. بسیاری از کارمندان ادارات نیز به تمام مزایایی که حتی در تلاش های سازماندهی خود دارند، پی برده اند.
آقای لرما گفت: «ما به رهبری بسیار نزدیکتر هستیم. من به یک لپ‌تاپ کار دسترسی دارم که دفترچه آدرس کامل همه افراد داخل آمازون را در اختیار من قرار داده است. من به Slack دسترسی دارم، که می تواند هر مخاطبی را که بخواهم به من بدهد. کارمند انبار آن تجملات را ندارد.»
