آنها در شبکه های بسیار متفاوتی بودند و کارهای بسیار متفاوتی انجام دادند تا رتبه بندی های بسیار متفاوتی کسب کنند.
اما خروج همزمان تاکر کارلسون و دان لمون از چشم‌انداز اخبار کابلی در روز دوشنبه نشان‌دهنده پایان عصری برای صنعت آنها بود – جنگ‌جویانه‌ترین و حزب‌گراترین دوران از زمانی که تد ترنر مفهوم اخبار 24 ساعته را بیش از 40 سال پیش به تلویزیون معرفی کرد. .
هیچ معادلی بین دو میزبان نمی توان ترسیم کرد. آقای کارلسون اغلب با پخش وحشیانه در فاکس نیوز با داستان‌های ملی‌گرایانه سفیدپوست و توطئه‌های دروغین که او را به تنهایی در یک کلاس قرار می‌داد، در رتبه‌بندی پیشرو بود. آقای لمون به خاطر نظرات گسترده ضد ترامپ که در مقایسه با آنها رام بود – و رتبه های بسیار کمتری را به خود اختصاص داد – شهرت یافت، اما با توجه به استانداردهای CNN می توانست بسیار داغ باشد.
اما در جدیدترین تجسم‌هایشان، آقای کارلسون و آقای لیمون هر دو محصول سال‌های ترامپ بودند – جنگجویان ست‌تاپ‌باکس که اغلب با کمک‌های سخاوتمندانه خشم و خشم به مخاطبان خود، تیتر خبرها می‌شدند.
اکنون، به طرق مختلف، برکناری آنها حداقل یک عقب نشینی موقت از پوشش بیش از حد رسانه ای است که در انتخابات ترامپ، ریاست جمهوری و پس از ریاست جمهوری ایجاد شد.
استفان اف. هیز، بنیانگذار سایت محافظه کار The Dispatch، می گوید: «در بسیاری از کانال های جریان اصلی، مسابقه ای برای محکوم کردن ترامپ برای جشن گرفتن مشکلاتش برگزار شد. و در فاکس، مخصوصاً در زمان پربیننده، این تلاش بیش از حد برای دفاع از او و تشدید دروغ‌هایش صورت گرفت.»
آقای هیز که کار خود را به عنوان تحلیلگر فاکس به دلیل ترویج نظریه‌های توطئه توسط آقای کارلسون در مورد حمله 6 ژانویه 2021 به ساختمان کنگره ترک کرد، خوش بینانه گفت: «می‌توانیم امیدوار باشیم که این نشانه نوعی تغییر نهادی گسترده‌تر باشد. ”
سوالات در مورد جزئیات هر دو خروجی باقی می ماند، و هر دو موقعیت شامل عواملی غیر از رویکردهای سرمقاله عمومی میزبان می شود.
آقای کارلسون از طریق مطالب فراوانی که در دعوای هتک حیثیتی که Dominion Voting Systems علیه فاکس مطرح کرد، به چهره ای شرم آور تبدیل شده بود که هفته گذشته در ساعت یازدهم به مبلغ 787.5 میلیون دلار به پایان رسید.
ایمیل‌ها و پیام‌های متنی تولید شده قبل از محاکمه برنامه‌ریزی‌شده نشان می‌دهد که آقای کارلسون حتی در حالی که ترامپ را در برنامه‌اش تحسین می‌کند، به تمسخر می‌گیرد و از زبان زمخت و زن‌ستیزانه درباره وکیلی استفاده می‌کند که به توطئه‌های انتخاباتی درباره دستگاه‌های رأی‌دهی Dominion، سیدنی پاول، فشار می‌آورد.
در دعوای قضایی دیگری که در دلاور در جریان است، ابی گروسبرگ، رئیس پیشین رزرو برای نمایش آقای کارلسون، او و کارکنانش را متهم می‌کند که به همان اندازه در مورد زنان از زبان زمخت استفاده می‌کنند. به نظر می رسد این رفتار – که خانم گروسبرگ ادعا می کند یک محیط کاری سمی ایجاد کرده است – به اندازه هر چیز دیگری عاملی در برکناری آقای کارلسون بوده است.
آقای لمون پس از بیان یک سخنان جنسیتی و سن‌گرایانه در یک برنامه صبحگاهی CNN که گفت نیکی هیلی نامزد جمهوری‌خواه ریاست‌جمهوری «در دوران اوج خود» نیست، برکنار شد، زیرا به گفته او، «یک زن به عنوان یک زن در سنین نخست شناخته می‌شود. در 20 و 30 و شاید 40 سالگی.
این بیانیه با هر اقدامی عمیقا توهین آمیز بود. اما از نظر تلویزیونی، به قلمرو گناه اصلی نیز سرگردان شد – این تهدیدی بود که رتبه‌بندی مهم جمعیتی را از بین می‌برد. اگرچه آقای لمون عذرخواهی کرد، اما شبکه در نهایت به این نتیجه رسید که آینده او غیرقابل دفاع شده است.
اما هیچ‌کدام از این‌ها را نمی‌توان خارج از جایی که مردان بر روی صفحه‌های جابجایی تلویزیون کابلی خبری terra firma ایستاده بودند مشاهده کرد.
آقای لمون در یک محیط جدید در CNN فعالیت می کرد، جایی که یک رئیس شبکه جدید، کریس لیخت، به صراحت اعلام کرد که می خواهد آنچه را که به عنوان لبه های حزبی تر در سال های ترامپ ظاهر شد، از بین ببرد. همانطور که آقای لیخت در ماه ژوئن به تبلیغ‌کنندگان گفت: «در زمانی که افراط‌ها بر اخبار کابلی غالب هستند، ما به دنبال راهی متفاوت خواهیم بود.»
فرستادن سی‌ان‌ان به آن راه میانه نیز اتفاقاً اولویت دیوید زاسلاو، مدیر اجرایی شرکت مادر CNN، برادران وارنر دیسکاوری است، حتی اگر به معنای رتبه‌بندی پایین‌تر و در نتیجه درآمد کمتر باشد. او گفته است: “رده بندی ها لعنتی باد.”
به خاطر همین تغییر بود که آقای لیخت سال گذشته آقای لیمون را از برنامه ساعت 10 شب خود خارج کرد و او را به عنوان مجری مشترک یک برنامه صبحانه جدید CNN منصوب کرد. «سی‌ان‌ان امروز صبح» به‌عنوان برنامه‌ای سبک‌تر، محاوره‌ای‌تر – و کمتر هیجان‌انگیزتر از برنامه‌ای بود که آقای لیمون از آن خارج شده بود.
با این حال کاملا طول نکشید. آقای لیخت در یک کنفرانس رسانه ای که در این ماه توسط Semafor برگزار شد، پذیرفت: «دون لمون یک میله برق گیر است، زیرا او واقعاً در دورانی که در آن جشن گرفته می شد و در ساعات پربیننده تشویق می شد، به شهرت رسید. «سی‌ان‌ان از آن حرکت کرده است و دان هم از آن حرکت کرده است». اکنون، CNN از دان خارج شده است.
سیگنال از فاکس نیوز کمی کمتر واضح است. این شبکه و رهبران آن، لاکلان و روپرت مرداک، سال‌ها در کنار آقای کارلسون ایستاده بودند، زیرا او به دلیل پخش توطئه‌های دروغین و نژادپرستانه که او را در میان بسیاری از وفاداران ترامپ به‌همراه داشت، محکوم شد.
به نظر می‌رسید که آنها این کار را به یک دلیل اساسی انجام می‌دهند – رتبه‌بندی زیاد و درآمدهای قابل توجهی که او با انجام این کار به دست آورد. حتی زمانی که به نظر می‌رسید شکایت Dominion با تمام قوا در حال محاکمه است، آقای کارلسون با انتشار گزارش‌هایی که حمله 6 ژانویه را به‌عنوان یک رویداد عمدتاً صلح‌آمیز به تصویر می‌کشید، دو برابر شد. این سیگنالی را ارسال کرد که حتی تحت تهدید یک دادخواست بزرگ، رتبه بندی ها در فاکس غلبه کرد.
پس از توافق با Dominion در هفته گذشته، فاکس با این سوال بی‌پاسخ مواجه شد که آیا تجربه این پرونده به اندازه‌ای دلچسب است که فاکس نیوز را از پخش محتوای توطئه‌ای افسارگسیخته و نادرست که به Dominion چنین قدرتی در دادگاه می‌دهد عقب نشینی کند. .
ممکن است پایان ناگهانی حضور آقای کارلسون در فاکس نیوز، عقب‌نشینی گسترده‌تری را در آینده نشان ندهد – در واقع، نشانه‌های مختلفی بر خلاف آن وجود دارد. اما حذف او از زمان پربیننده فاکس به تنهایی یک عقب نشینی است و در عین حال بسیار مهم است.
در طول 40 سال گذشته، اخبار کابلی، در جستجوی همیشگی رتبه‌بندی و مرتبط بودن، به‌طور اجتناب‌ناپذیری به سمت برنامه‌نویسی و شخصیت‌های جدی‌تر حرکت کرده است. خروج آقای کارلسون و آقای لمون ممکن است پایان یک دوره در اخبار کابلی باشد. اما اگر فاکس و سی‌ان‌ان نتوانند در برابر صدای آژیر ترفندهای جلب توجه آقای ترامپ در تعقیب رتبه‌بندی مقاومت کنند، چه کسی می‌تواند بگوید که بعدی واقعاً چگونه خواهد بود؟
