خانه آجری آن هارتلی در آبونی، ویرجینیا، مشرف به مزارع بادگیر، یک کلیسای متدیست، یک فروشگاه عمومی و تقاطع دو جاده روستایی، یک محیط شبانی که نقاشی ادوارد هاپر یا یک کارت پستال پژمرده از جنوب را تداعی می کند.

خانم هارتلی گفت که اکنون این صحنه با طرحی برای ساختن چیزی که به نظر می رسد هر شهر کوچک آمریکایی دارد تهدید می شود: یک ژنرال دلاری.

خانم هارتلی که از نوادگان یکی از خانواده‌های بنیان‌گذار آبنوس است، می‌گوید این فروشگاه تخفیف – که در کنار خانه‌اش ساخته می‌شود – مشکلات ترافیکی در منطقه ایجاد می‌کند و مردم به سمت علامت زرد علامت تجاری و راهروهای آن مملو از مواد غذایی ارزان قیمت می‌شوند. و لوازم خانگی

فراتر از خود فروشگاه، خانم هارتلی و بسیاری دیگر که با آبنوس ارتباط دارند، فکر می‌کنند که دری را به روی توسعه بیشتری باز می‌کند که شخصیت جامعه کوچک و روستایی آن‌ها را با حدود 230 نفر خراب می‌کند. نام وب‌سایت آنها و فریاد تجمعی برای کمپین آنها علیه دلار جنرال «کشور آبنوس را حفظ کنید» است.

خانم هارتلی گفت: “ما نمی خواهیم تجاری سازی بیش از حد یکپارچگی جامعه را از بین ببرد.”

جری جونز نیز احساسات شدیدی نسبت به دلار جنرال دارد. او نیز در آبنوس بزرگ شد و برای چندین سال همکلاسی خانم هارتلی در مدرسه دولتی محلی بود. او به مدیریت فروشگاه های مواد غذایی در اطراف ویرجینیای جنوبی ادامه داد و بعداً صاحب یک پمپ بنزین در آبنوس شد که بیسکویت های تازه پخته شده و برگرهای بالونی سرخ شده را می فروخت.

آقای جونز که اکثراً اکنون بازنشسته شده است، مالک زمینی است که در آن Dollar General ساخته خواهد شد. او گفت که این فروشگاه مکانی مناسب و مقرون به صرفه برای خرید برای ساکنان این شهرستان فراهم می کند، در حالی که درآمد مالیاتی بسیار مورد نیاز را نیز ایجاد می کند.

آقای جونز گفت: “شما هنوز باید این تعادل را بین افرادی که چیزهای زیباتر دارند و افرادی که از حقوق و دستمزد تا حقوق زندگی می کنند داشته باشید.” “از نظر من، دلار جنرال دقیقاً با آن جور در می آید.”

مناقشه در آبنوس، که بیش از سه سال است ادامه دارد، در مورد برنامه ریزی و منطقه بندی است، اما همچنین به موضوع عمیق تری که در بسیاری از مناطق روستایی آمریکا در حال جوشیدن است، می پردازد، خواه این اختلافات در مورد دکل های تلفن همراه باشد یا مسیرهای ماشین های برفی. معنای “کشور” برای افراد مختلف در یک جامعه کوچک چیست؟

در بیشتر جاها، دلار جنرال برنده است. در سراسر ایالات متحده، این شرکت تلاش تهاجمی برای نفوذ در هزاران جامعه دور افتاده یا فقیر با فروشگاه هایی انجام داده است که در کنار قیمت های پایین، به دلیل عرضه غذای ناسالم و کارمندان کم دستمزد مورد انتقاد قرار می گیرند.

تعداد فزاینده‌ای از این فروشگاه‌های دلاری پیشنهادی منجر به اختلافاتی می‌شود و مخالفانی را در شهرهای کوچک و شهرهای درگیر ایجاد می‌کنند. این خرده فروش توسط یک اتاق فکر به دلیل اثرات منفی که بر مشاغل کوچک دارد و توسط دولت بایدن به دلیل وضعیت نامناسب فروشگاه هایش مورد حمله قرار گرفته است.

با این حال، اکثریت قریب به اتفاق فروشگاه های دلاری پیشنهادی در حال ساخت هستند. از هر سه فروشگاهی که در سال 2022 در ایالات متحده افتتاح شد، یک فروشگاه دلار بود.

کسانی که با دلار عمومی پیشنهادی در آبنوس مخالف هستند، در تلاشند تا روند را کاهش دهند.

در حدود 90 مایلی جنوب ریچموند، آبنوس در لبه دریاچه گاستون قرار دارد و بهشت ​​خانه های دوم است که به عنوان یک پایه مالیاتی مهم عمل می کنند. آبنوس بخشی از شهرستان برانزویک است که زمانی مرکز کشاورزی تنباکو بود، جایی که متوسط ​​درآمد خانوار در آن حدود 49600 دلار است که بسیار کمتر از میانگین ایالتی 80600 دلار است. بیش از نیمی از جمعیت این شهرستان سیاه پوست هستند.

هیئت نظارت پنج نفره شهرستان برانزویک تغییر منطقه‌بندی را تصویب کرد که اجازه می‌دهد فروشگاه با رای 3 به 2 ساخته شود.

ناظرانی که به تایید فروشگاه رای دادند از اظهار نظر خودداری کردند و به استناد شکایتی که خانم هارتلی و سایر مخالفان برای به چالش کشیدن تصمیم خود ارائه کردند، خودداری کردند.

در بیانیه ای، Dollar General گفت که محصولات تازه را در هزاران فروشگاه عرضه می کند و “محیط کار ایمن” و “دستمزد رقابتی” را فراهم می کند.

این شرکت افزود: “ما به طور مرتب از جوامع، به ویژه در مناطق روستایی، می شنویم که از ما می خواهند یک دلار جنرال به شهر خود بیاوریم.” ما می دانیم که یک دلار جنرال توسط بسیاری از ساکنان آبنوس استقبال می شود و امیدواریم بتوانیم به آن جامعه خدمت کنیم.

بسیاری از مخالفان فروشگاه به دلیل قدردانی از گذشته آبنوس و آنچه که امیدوارند حفظ شود، هدایت می شوند. و برخی از تازه واردان نسبتاً به جامعه با استدلال آنها همدل هستند. محمد ابومارا از نیویورک به ویرجینیای جنوبی نقل مکان کرد تا فروشگاه های رفاهی را اداره کند و به مدت نه سال فروشگاه عمومی آبنوس را اداره می کند.

او گفت فروشگاه او، جایی که مردم محلی می توانند در آن معاشرت کنند و غذای گرم بخرند، نقش مهمی در جامعه روستایی ایفا می کند.

او گفت که یک فروشگاه دلار به طور قابل توجهی به تجارت او لطمه می زند. آقای ابومارا در مورد آقای جونز گفت: “جری دوست من است.” “من از دست او عصبانی نیستم. اما اگر هنوز صاحب فروشگاهش بود، اجازه نمی‌داد یک دلار جنرال به اینجا بیاید.»

حس مکان.

خانم هارتلی نگهبان دقیق تاریخ خانواده و آبنوس است. خانواده او نسل‌هاست که مالک زمین در این منطقه بوده‌اند، و پدربزرگش در اواخر دهه 1800 به نام اسب سیاهی به نام آبنوس نام این جامعه را گذاشته است.

این خانواده همچنین یک فروشگاه محلی را اداره می کردند. زمانی که خانم هارتلی در دهه 1960 در آبنوس بزرگ می شد، پدرش یک تجارت را اداره می کرد که یک قصابی، یک آرایشگاه و یک آسیاب در پشت داشت. خانم هارتلی زمانی که هنوز کودک بود به والدینش در فروشگاه کمک می کرد و به یاد می آورد که پدرش ساعت های زیادی از صبح زود تا پاسی از شب کار می کرد. او درباره خرده فروشی در شهرهای کوچک گفت: «این مرکز زندگی خانوادگی ما بود.

خانم هارتلی در دانشگاه کارولینای شمالی تحصیل کرد، جایی که او در رشته ریاضی تحصیل کرد و بعداً به عنوان برنامه نویس کامپیوتر کار کرد، موقعیتی نادر برای یک زن در دهه های 1970 و 1980 و مایه افتخار برای او بود.

او اکنون صاحب خانه خانواده اش در آبنوس است، جایی که عکس های خانوادگی، که چندین نسل را در بر می گیرد، دیوارها و میزهای کناری را می پوشاند.

محل سکونت اصلی خانم هارتلی در چپل هیل، NC، در حدود 90 مایلی جنوب است، اما او مرتباً از خانه در آبنوس بازدید می کند.

خانم هارتلی می‌گوید که قصد دارد از یک تقاطع روستایی در برابر یک جعبه‌فروشی به نفع جامعه و اقتصاد محلی محافظت کند که به دنبال تقویت گردشگری است.

شکایت او استدلال می کند که شهرستان طرح جامع خود را که اهمیت مناظر دیدنی منطقه را نشان می دهد، نقض کرده است. این شهرستان در اسناد دادگاه گفته است که این طرح صرفاً به عنوان راهنمای توسعه در نظر گرفته شده است.

ده ها تن از ساکنان محلی و مردم با ریشه در آبنوس به عنوان بخشی از گروه حفاظت از آبنوس علیه این توسعه بسیج شده اند. آنها کمک های مالی جمع آوری کرده اند تا از مبارزه قانونی خود حمایت کنند و با دولت لابی کرده اند تا جامعه را به عنوان بخشی از ثبت ملی مکان های تاریخی در نظر بگیرد.

الیزابت نش هورن، که والدین و پدربزرگ و مادربزرگش در قبرستانی در کنار فروشگاه پیشنهادی دفن شده‌اند، گفت که یک خرده‌فروش زنجیره‌ای در آبنوس “فقط غیر ضروری” است. در حال حاضر سه فروشگاه دلار موجود در چند مایلی آبنوس وجود دارد.

برخی می گویند که آنها می دانند که استان به درآمد مالیاتی نیاز دارد. اما آیا قرار است روح خود را به هر چیزی که پیش آید بفروشیم؟ بابی کانر، که در آبنوس بزرگ شد و اکنون روی طرح های گردشگری برای شهرستان برانزویک کار می کند، گفت.

مسیر اصلی به آبنوس از بین ایالتی، مسیر 903 است، جاده ای دو خطه که توسط بیلبوردهای تبلیغاتی املاک و مستغلات ردیف شده و در نهایت به مزارع مزرعه و نخلستان های کاج باز می شود.

مسیر 903 به تقاطعی در آبنوس می رسد که در یک طرف جاده یک پمپ بنزین وجود دارد و در طرف دیگر فروشگاه عمومی آبنوس، یک انبار کم نور از سبزیجات کنسرو شده و بطری های نوشابه که بوی گربه ماهی سرخ شده با آن مخلوط می شود. از بخار دادن هات داگ

سید کاتز، یک سازنده خانه که دارایی‌هایی را در دریاچه گاستون توسعه داده است، گفت که آبنوس و دیگر چهارراه‌های تاریخی در جنوب نادرتر می‌شوند.

آقای کاتز در توصیف آبنوس گفت: «من از واژه ظرافت روستایی استفاده می کنم.

آقای کاتس گفت که مشتریانش از شهرهای بزرگتر که خانه های دریاچه ای می ساختند برای جامعه مهم هستند زیرا آنها پول خود را در مشاغل محلی خرج می کردند. او گفت، اما آنها به دنبال جذابیت پایین خانه ای هستند که می توانند در فروشگاه طولانی مدت آبنوس جنرال پیدا کنند، نه یک دلار جنرال دیگر.

“من کشور خالص هستم.”

آقای جونز می‌گوید که او نیز بهترین منافع آبنوس را در تلاش برای آوردن یک دلار جنرال به جامعه دارد.

پدر و پدربزرگ آقای جونز در دهه 1950 زمینی را در آبنوس خریدند و بسیاری از اعضای خانواده او هنوز در آبنوس زندگی می کنند. چند نفر از آنها همسایه خانم هارتلی هستند.

آقای جونز به کالج نرفت، اما از طریق A.&P، چندین فروشگاه در ویرجینیا را مدیریت کرد.

در دهه 1990، آقای جونز یک پمپ بنزین و یک فروشگاه رفاهی در روبروی فروشگاه جنرال آبنوس ساخت.

او فروشگاه خود را در سال 2005 فروخت و اکنون در یک شهر مجاور زندگی می کند، اگرچه او مرتباً در آبنوس زمین کشاورزی می کند. آقای جونز گفت که نمی‌داند چگونه قرار دادن یک کسب‌وکار سوم در یک تقاطع پر ترافیک، شخصیت روستایی آبنوس را از بین می‌برد.

“آنها واقعاً چه شخصیتی را می خواهند نجات دهند؟” او گفت. من همچنان در تراکتورم حضور دارم. هیچ کدام از اینها یک ذره تغییر نمی کند. من فقط مجبور نیستم آنقدر رانندگی کنم تا یک نوشیدنی سرد یا پاپ تارت بخورم.»

بتی لِت، خاله آقای جونز، در آن طرف خیابانی که فروشگاه ساخته می شود، زندگی می کند. او فکر می کند که یک فروشگاه دلاری هیجان جدیدی را برای آبنوس به ارمغان می آورد.

خانم لت یک روز بعدازظهر در حالی که روبروی آقای جونز در اتاق نشیمنش نشسته بود، گفت: “من کشور خالص هستم.” یک عروسک عتیقه که روی تاب قرار گرفته بود از سقف آویزان بود.

آقای جونز از انتقادات فروشگاه‌های دلاری شانه خالی کرد – اینکه راهروها و زباله‌دان‌های آن‌ها در بیرون آشفته است و کارمندانشان دستمزد کمتری می‌گیرند. وی خاطرنشان کرد که حداقل دستمزد ساعتی در ویرجینیا 12 دلار است.

خانم لِت که در سال 2007 پس از چهار دهه کار در کارخانه و مرکز توزیع بازنشسته شد، گفت: “من هرگز حتی به ساعتی 10 دلار هم نرسیدم.” او به شوخی گفت: “من باید به سر کار برگردم.”

شانتون تیلور که یک روز بعدازظهر برای پر کردن بنزین در فروشگاه جنرال آبنوس توقف کرد، گفت که حتی اگر یک فروشگاه دلاری هم بیاید، همچنان از آنجا خرید خواهد کرد.

خانم تیلور در خانه ای در یک خانه خانوادگی، سه مایلی از محل پیشنهادی دلار جنرال زندگی می کند. این خانه ابتدا توسط پدربزرگ و مادربزرگ او که کشاورز بودند، سکونت داشتند.

خانم تیلور که در خانه سالمندان کار می‌کند و همچنین شعر می‌نویسد، می‌گوید: «من در مورد چیزهای جدید، به ویژه در یک منطقه روستایی، فکر باز دارم. “شما باید هر چیز جدیدی را بپذیرید.”

در این سال، خانم هارتلی از دادگاه عالی ویرجینیا درخواست کرد تا به این پرونده رسیدگی کند، با این استدلال که این موضوع که یک شهرستان چگونه طرح جامع خود را تفسیر می‌کند «برای سال‌های آینده بر همه ویرجینیایی‌ها تأثیر می‌گذارد». او مطمئن است که گروهش در نهایت پیروز خواهد شد.

در همین حین، خانم هارتلی با پیشنهادی به آقای جونز رسید: او به او گفت که یکی از حامیان گروهش با هر چیزی که توسعه‌دهنده فروشگاه Dollar General به آقای جونز برای ملک می‌پردازد، مطابقت می‌دهد – حدود 88000 دلار، آقای جونز. جونز گفت.

اما آقای جونز نپذیرفت. او گفت که ایده او و گروه حفاظت در مورد آنچه که باید با زمین اتفاق بیفتد، “فقط مطابقت ندارد.”