به گفته سناتور سابق ایالت آلاباما ، هنک سندرز ، دوست بونتون ، وکیل حقوق مدنی و اولین دادستان ویژه سیاه پوستان آلاباما اوایل این هفته در سلما بر اثر سرطان درگذشت.
جایگاه بونتون در جنبش آزادی سواری از سال 1958 در حالی که دانشجوی دانشکده حقوق دانشگاه هوارد در واشنگتن دی سی بود ، آغاز شد.
هنگامی که اتوبوس برای استراحت در ریچموند ، ویرجینیا ایستاد ، بونتون برای مسافرت با یک اتوبوس به مقصد آلاباما بیرون آمد و غذا خورد.
وی گفت که پس از دیدن بخش نامرتب “سیاه پوستان” در منطقه سفید “سفید” رستوران “از نظر بالینی تمیز” نشسته است. او سفارش خود را به پیشخدمت داد.
بونتون در مصاحبه خود یادآوری کرد: “او رفت و با مدیر برگشت. مدیر انگشت خود را به صورت من فرو برد و گفت …” حرکت کن “. “و من می دانستم که حرکت نخواهم کرد ، و از این کار امتناع ورزیدم ، و این مسئله بود.”
بونتون بعداً به جرم ارتكاب جرم محكوم شد اما در ادامه با وكیل خود تورگود مارشال كه بعداً به اولین قاضی دادگاه عالی سیاهان تبدیل شد ، مجازات خود را به چالش كشید. این تجدیدنظر باعث ایجاد حکم تاریخی دادگاه عالی ایالات متحده در مورد Boynton v. Virginia شد. در یک تصمیم 7-2 در سال 1960 ، دادگاه تفکیک نژادی ایستگاه اتوبوس را ممنوع کرد.
در حالیکه فعالان حقوق مدنی سیاه و سفید سوار بر اتوبوسها به شهرهای واقع در جنوب عمیق در اعتراض به اتوبوسها و ایستگاههای تفکیک شده حرکت می کردند ، این جنبش جنبش آزادی سواری را شعله ور کرد.
مرگ بونتون کمتر از دو هفته قبل از شصتمین سالگرد تصمیم دادگاه عالی بود که زندگی او و بسیاری دیگر را تغییر داد.
