هندی‌ها به پمپ بنزین‌ها، جواهرات‌فروشی‌ها، میوه‌فروشی‌ها و هر کسب‌وکاری که هنوز اسکناس‌های 2000 روپیه‌ای را که به زودی برداشت می‌شود، می‌پذیرند که هر کدام حدود 24 دلار ارزش دارند، ثبت نام کرده‌اند.
رقابت برای خرج کردن بزرگترین صورتحساب هند از زمانی آغاز شده است که بانک مرکزی هند در ماه جاری اعلام کرد تا اوایل پاییز از چرخه خارج خواهند شد.
اقتصاد وسیع هند همچنان به شدت به پول نقد متکی است و بسیاری از کسب و کارها از افزایش ترافیک استقبال کرده اند، حتی اگر این امر باعث شده باشد که آنها کمی تغییر نداشته باشند. اقتصاددانان می گویند که بازنشستگی این لایحه بزرگ ممکن است به مبارزه با فساد، ورود کارگران به اقتصاد رسمی، بهبود جمع آوری مالیات و تسریع فشار هند برای پرداخت های دیجیتال کمک کند.
اما برای برخی از مصرف کنندگان، این حرکت خاطرات ناخوشایندی را از سال 2016 به یادگار گذاشته است، زمانی که ممنوعیت ناگهانی اسکناس های بزرگ توسط نخست وزیر نارندرا مودی باعث شد آنها پول کافی برای معاملات اساسی نداشته باشند. در اقتصادی که توسط کارگران روستایی و غیررسمی هدایت می‌شود، برخی صاحب حساب‌های بانکی نیستند – یا به سیاست‌های اقتصادی دولت اعتماد دارند.
مینو کوات، 32 ساله، نظافتچی در دهلی نو که حساب بانکی ندارد و درآمدهای نقدی خود را در یک جعبه حلبی احتکار می کند، گفت: «بهتر است طلا یا نقره بخرید و آن را نگه دارید. او گفت که پس از اعلام ممنوعیت اخیر، چهار روز طول کشید تا مغازه داران را وادار به تبدیل 12 اسکناس از 2000 روپیه ای خود به اسکناس کوچکتر کند.
خانم کوات در حالی که بیرون یک فروشگاه مواد غذایی در جنوب دهلی ایستاده بود، گفت: «الان به پول نقد اعتماد ندارم، دولت می تواند هر کاری را که می خواهد انجام دهد. “این می تواند یک یادداشت را در هر زمان لغو کند، مهم نیست چقدر کوچک یا بزرگ باشد.”
چاپ ریز
در سال 2016، دولت آقای مودی بدون اخطار اعلام کرد که در آن زمان دو بانک بزرگ هند – اسکناس‌های 500 و 1000 روپیه‌ای – را برای افشای و مجازات افرادی که مقادیر هنگفتی پول در اختیار داشتند که قابل محاسبه نبود، خارج می‌کند.
پس از آن پول‌زدایی ناگهانی، دستگاه‌های خودپرداز تحت فشار قرار گرفتند و برخی از کسب‌وکارهای خرده‌فروشی متوقف شدند، زیرا مشتریان پول اندکی را که داشتند احتکار می‌کردند. و از آنجایی که اسکناس های برداشته شده حدود 86 درصد از وجوه نقد در گردش آن زمان را تشکیل می دادند، دولت تصمیم گرفت اسکناس 2000 روپیه ای را به عنوان اقدامی برای کاهش رکود ارز معرفی کند.
تاکنون، اقدام برای خروج اسکناس های 2000 روپیه ای از گردش، اختلالات بسیار کمتری ایجاد کرده است. این ممکن است به این دلیل باشد که آنها کمتر از 11 درصد ارز در گردش را تشکیل می دهند. 1.4 میلیارد شهروند هند نیز تا 30 سپتامبر فرصت دارند تا اسکناس ها را خرج کنند یا در بانک ها مبادله کنند. (صورت‌حساب‌ها پس از آن به صورت قانونی باقی خواهند ماند، اما بسیاری از هندی‌ها این ضرب الاجل را جدی می‌گیرند، زیرا نگران هستند که سیاست دولت تغییر کند.)
فیلیس پاپاداوید، اقتصاددانی که برنامه پول‌زدایی در سال 2016 را مطالعه کرده است، گفت: در درازمدت، حذف اسکناس‌های 2000 روپیه‌ای احتمالاً به یک حرکت تدریجی و مثبت به سمت رسمی‌سازی و شفاف‌سازی کمک خواهد کرد. برای مثال، کارگران بیشتری باید بتوانند به طور رسمی ثبت نام کرده و مزایا را مطالبه کنند، و موانع بیشتری برای فرار مالیاتی وجود خواهد داشت.
خانم پاپاداوید، مدیر تحقیقات و مشاوره در گفت: “من نمی توانم به هیچ جنبه ای از اقتصادی فکر کنم که با دیجیتالی شدن یا رسمی شدن بدتر باشد، زیرا اساساً شما استفاده و مدیریت اطلاعات و پاسخگویی بهتری دارید.” خانه آسیا، یک سازمان تحقیقاتی در لندن.
با این حال، در کوتاه مدت، عجله نقدینگی باعث ایجاد چند سردرد شده است.
کوتاه تغییر کرد
رسانه های خبری هند از افزایش ترافیک در سراسر کشور در روزهای اخیر در مشاغلی که مایل به پذیرش صورتحساب های 2000 روپیه هستند، گزارش داده اند.
ویکی بانسال، جواهرفروشی که می گوید فروشگاه او در دهلی نو از زمان اعلام این خبر بسیار شلوغ بوده است، گفت: «مردم عادت دارند یا پول نقد را با ارزش های بزرگ یا طلا در خانه نگه دارند. بنابراین اگر آنها نتوانند اسکناس های 2000 روپیه ای نگه دارند، جواهرات را نگه می دارند.
آجی بانسال، رئیس انجمن فروشندگان نفت هند در بیانیه‌ای گفت: در پمپ بنزین‌ها در سراسر هند، از زمان اعلام این خبر، نزدیک به 90 درصد از خریدها با اسکناس 2000 روپیه‌ای انجام شده است که نسبت به سطح عادی 10 درصد افزایش یافته است. وی افزود، از آنجایی که بسیاری از مشتریان سعی می کنند از قبوض برای خرید بنزین به ارزش 100 یا 200 روپیه استفاده کنند.
رضوان احمد، مالک آن، در یک میوه فروشی در جنوب دهلی گفت که به همین دلیل از پذیرش اسکناس های 2000 روپیه ای خودداری کرده است.
آقای احمد، 33 ساله، در بیرون غرفه میوه خود در بازار شلوغ گفت: «سه روز طول کشید تا پولی را که از یک چای فروش، یک آرایشگر و یک داروساز قرض گرفته بودم، پس بدهم. اکنون او حدود 400 دلار اسکناس های 2000 روپیه ای دارد که باید قبل از پایان ضرب الاجل ماه سپتامبر تخلیه کند.
اعتماد آسیب دیده
دولت آقای مودی خروج از اسکناس های 2000 روپیه ای را گامی منطقی در سیاست اقتصادی توصیف کرده است. شاکتیکانتا داس، رئیس بانک ذخیره هند هفته گذشته به خبرنگاران گفت: این صورت‌حساب‌ها به سختی مورد استفاده قرار می‌گرفتند، بنابراین فعالیت اقتصادی تحت تأثیر قرار نخواهد گرفت.
اما برخی از منتقدان این سیاست را غیرقابل قبول خوانده اند و می گویند که اعتماد مصرف کننده را متزلزل کرده و به یکپارچگی روپیه لطمه زده است. عده‌ای نیز اشاره کرده‌اند که در حالی که کمپین ۲۰۱۶ به دولت کمک کرد تقریباً تمام صورت‌حساب‌های برداشت‌شده را پس بگیرد، نقدینگی حساب‌نشده‌ای که به عنوان پول سیاه شناخته می‌شود را از اقتصاد حذف نکرد.
این سیاست حتی توسط مردم سایر کشورهای آسیای جنوبی که کسب و کارها روپیه هند را می پذیرند، مورد انتقاد قرار گرفته است. به عنوان مثال، در بوتان، اسکناس‌های 2000 روپیه‌ای اکنون «به همان اندازه بی‌ارزش» هستند، زیرا نمی‌توان آنها را رد و بدل کرد، تنزینگ لامسانگ، سردبیر برجسته روزنامه در آنجا، هفته گذشته در توییتر نوشت.
او افزود که هند درباره تبدیل روپیه به ارز ذخیره جهانی صحبت کرده است. او نوشت: “با این حال، اگر محله شما نمی تواند به ارز شما و پول زدایی های نامنظم اعتماد کند، پس موفق باشید که جهان آن را بپذیرد.”
اخیراً در دهلی نو، شانکر شارما، مدیر پمپ بنزین، احساسات مشابهی را ابراز کرد. او گفت: «مردم دیگر در مورد پول نقد به دولت اعتماد ندارند.
او برای مقابله با هجوم اسکناس‌های 2000 روپیه‌ای، تابلوهایی را نصب کرده است که به مشتریان هشدار می‌دهد باک‌های خود را با بنزین 50 روپیه یا حدود 60 سنت پر نکنند و انتظار دریافت پول نقد را داشته باشند. وقتی بعضی ها به هر حال این کار را می کنند، او گفت: “باید آنها را دور بزنم.”
