لوسیل بریجز ، مادر کلاس اول دبستان سیاه پوستان که یک مدرسه کاملاً سفید را ادغام کرد ، در 86 سالگی درگذشت

روبی بریجز درباره مادرش نوشت: “شجاع ، مترقی ، یک قهرمان تغییر.” “او با قرار دادن من در مسیر راه من به عنوان یک دختر بچه شش ساله ، کمک کرد تا زندگی بسیاری از افراد تغییر کند.”

آن قهرمان تغییر – لوسیل بریجز – در سن 86 سالگی درگذشت.

روبی بریجز در صفحه اینستاگرام خود نوشت: “امروز کشور ما یک قهرمان را از دست داد.” “ملت ما امروز یک مادر جنبش حقوق مدنی را از دست داد. و من مادرم را از دست دادم. من شما را دوست دارم و از شما سپاسگزارم. در آرامش آرام باشید.”

در عکسی که روبی بریج ها منتشر کرده ، لوسیل بریجز دیده می شود که وقتی روبی را در حالی که چهار مأمور فدرال در کنارشان بودند ، از مدرسه ابتدایی ویلیام فرانتز بیرون می کشد ، دست روبی را گرفته است.

تصویری متفاوت از همان صحنه یکی از شاخص ترین تصاویر دوران حقوق مدنی است که بخشی از آن را می توان به خاطر نقاشی نورمن راکول در سال 1964 با عنوان “مشکلی که همه با آن زندگی می کنیم” نوشت.

در 14 نوامبر 1960 ، روبی بریجز اولین دانش آموز سیاه پوستان شد که پس از تصمیم قاضی فدرال به هیئت مدرسه پاریش در اورلئان به دلیل تصمیم دادگاه عالی براون علیه هیئت آموزش و پرورش ، به مدرسه رفت.

روبی بریجز یکی از چهار کودک سیاه پوستان در این منطقه بود که در آن سال درخواست داد ، پذیرفته شود و در نهایت در یک مدرسه قبلاً تمام سفیدپوستان شرکت کند.

شهردار نیواورلئان ، لاتویا کانترل ، روز سه شنبه در مورد درگذشت لوسیل بریجز اظهار نظر کرد و وی را “یکی از مادران جنبش حقوق مدنی در نیواورلئان” خواند.

كانترل در یك توئیت نوشت: “لوسیل … روبی را با مارشال های فدرال رد می كرد ، و در گذشته با شعار دادن و طعنه زدن به معترضان سفیدپوست و به سمت خانه مدرسه. مادر و دختر هر دو شخصیت و شجاعت خود را نشان دادند.”

وی افزود: “من فکر می کنم وقتی که به همان شجاعت اخلاقی ، شجاعت و عشق همانند لوسیل بریجز امیدوارم که بخواهم بهترین چیز را برای فرزندان خود داشته باشم ، صحبت کنم. او در آرامش کامل خدا آرام بگیرد.”